Մտածում էի՝ եթե ես բարի եմ, մյուսներն էլ են բարի, բայց՝ ոչ․․․
Պերուացի այս կինը մտադիր է պատիժը կրելուց հետո վերադառնալ հայրենիք ու զբաղվել իր երեխաների ու ծնողների խնամքով։ Հույս ունի, որ կկարողանա թարգմանչուհի աշխատել։ Պահանջվող գիտելիքները «Աբովյան» ՔԿՀ-ում է ձեռք բերել։
9 Սեպտեմբերի, 2024
Շատ եմ տանջվել ստեղ, էս կնոջ տեղ չի․․․
Հասմիկի մասին գրեթե բոլորս ենք լսել։ Ողջ հանրապետությունն էր հետևում Սիսիանի բնակչուհու դատավարությանը, ով ամեն քայլի դիմում էր՝ իր 4 երեխաների կյանքը փրկելու և հանապազօրյա հացն ապահովելու համար։
31 Օգոստոսի, 2024
Աղաչում եմ՝ զգույշ ապրեք․․․
Անահիտը (անունը և ձայնը փոխված են) մասնագիտությամբ բուժքույր է, 35 տարվա աշխատանքային փորձ ունի, մասնակցել է Արցախյան առաջին պատերազմին։
31 Օգոստոսի, 2024
Վախենում էի, որ ինձ կմոռանան․․․
Աննան (անունը և ձայնը փոխված են) ազատազրկման պատճառով իր 3 երեխաներին թողել է ծնողների հույսին։
Արմինեն (անունը և ձայնը փոխված են) մասնագիտական գործունեությամբ է զբաղվել։ 3 երեխաների մայր է։ Սակայն ճակատագրի բերումով հայտնվել է քրեակատարողական հիմնարկում։
31 Օգոստոսի, 2024
Ընտանիքից հեռու
Հայտնվելով ճաղերից այնկողմ՝ մարդիկ կորցրել են ազատությունը, ազատության հետ մեկտեղ՝ նաև ընտանիքի ջերմությունը։
